Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

Siedem minut po czwartej przyleciało towarzystwo. Czart zajął podest i chyba miał plany zajęcia budki albo chociaż podzielenia jej ze swą towarzyszką. Wrotka udawała, że nic o tych planach nie wie, więc samczyk szybko lokal opuścił.

Upływały kolejne minuty, w oddali niekiedy widać było czyjeś przeloty .
Wrotka obserwowała wszystko ze stoickim spokojem, gdy niewiele się działo czesała swoje czyste piórka.
 

Półtorej godziny po poprzedniej wizycie raz jeszcze przyleciał Czart. Może zerkał na zegarek i ocenił, że Wrotka już zwolniła miejsce w progu. Nic z tego.
 

Tym razem wykazał się większą cierpliwością bo odczekał ponad 20 minut. Niestety rezultat był identyczny z poprzednim -> link .
Czart zostawił Wrotkę o 17:59, ona zaś posiedziała jeszcze 40 minut. Odleciała gdy zaczynało się ściemniać, o 18:39.
 

Wczorajsza dłuższa obecność rezydentów oraz gorsze warunki pogodowe zepchnęły na dalszy plan wrotkowskie pustułki, lecz one wciąż są w okolicy i codziennie przypominają o sobie co najmniej kilkoma przelotami. Nie pakują się tak odważnie do gniazda wędrownych, ale widać je jak kursują między innymi przystankami.


Wracając do wędrownych - dziś odbyła się już jedna wizyta. Chwilę przed 7:00 na dwie minuty przyleciał Czart. W oddali zapewne występowała Wrotka, bo pustułek tak gorąco raczej by nie pozdrawiał.
 

Odleciał w dolne partie komina. Gdzie prawdopodobnie wylądowała wcześniej Wrotka.

 

Na Wrotkowie plan dnia został już omówiony. Na spotkanie zaplanowane na kwadrans po szóstej stawili się (w takiej właśnie kolejności) Czart i Wrotka.
 

Ona miała napięty grafik poranny, więc załatwiła wszystkie kwestie z progu i poleciała realizować następny punkt.
 

Czart był trochę bardziej zrelaksowany, ale też długo nie posiedział. Odleciał o 6:19.

 

Po porannym spotkaniu przez wiele godzin nic się nie działo, aż wreszcie po 16 można było wypatrzyć sokoli ślad w powietrzu: dołem przelatywał sokół, a gdy znikał pod kratą widać było podążające za nim towarzystwo. Pytanie czy to nasza panująca para, czy to loty pustułkowe.

Na szczęście nie ma wątpliwości kto usiadł na podeście o 18:27.
 

Samczyk pokonał całą długość równoważni i po dwóch minutach odleciał.



 

Wczoraj wokół komina panowała cisza (przynajmniej na podglądzie) - żaden sokół ani pustułka nie pojawił się w kadrze.

Dziś na szczęście jest inaczej - o 7:37 zawitała sokola para, najpierw Czart, tuż za nim Wrotka. Mieli sobie sporo do powiedzenia. Najpierw jedno przez drugie, potem naprzemiennie, w końcu tematy zaczęły się wyczerpywać. Jeszcze zamienili się miejscami, chwilę postali i Czart wybył.

Wrotka śpieszy na spotkanie  

 

Po odlocie Czarta Wrotka została w środku, zajęła się leniwym sprzątaniem
 


Potem wyszła na próg, zasiadła na dłużej. A po godzinie (9:17) znowu w budce kończy sprzątanie.

"Gotowi na pokaz?"
 


"To zaczynamy"
 

Tym razem primabalerina pokazała  nowości - wysoki podskok, przysiady z wdzięcznym wywijaniem kuperkiem. Ach, tylko się zachwycać 
 

Już się nawet zastanawiałyśmy, czy te szalone rudzielce przypadkiem nie wydoroślały, nie spoważniały i nie ruszyły w świat szukać swojego miejsca, ale jednak nie. Nadal rządzą Wrotkowem (pod nieobecność szanownych kuzynów).
 

Nie wiem czy autorami wszystkich tych przelotów były pustułki, ale części na pewno.

Dziewczyny i chłopaki z pustułkowej rodziny mają się znakomicie. Co chwila przemykają przed kamerą: link1 link2 .

Wieczorem do domu wpadła Wrocia.

Przebywała na podeście 34 minuty. W pewnym momencie bokiem śmignął Czart, więc się nieco rozruszała i rozgadała.

 
Czart gniazdo olał i poleciał dalej. A Wrotka odfrunęła o 18:32.

Z rana przyleciał na niecałe 3 minuty Czart.
 

Wydawał się niespokojny, choć może wytłumaczenie jest proste i leży np. w tym, że musiał walczyć z delikatnymi podmuchami wiatru tam na górze.

Przed siódmą pokazał się jeszcze przelotem taki rudy gość.

Być może to wciąż Czart pomykał jeszcze w oddali krótko po 7:00 -> link
A w okolicach ósmej już prezentowała się w pięknym zawisie pustułka -> link

Czart wstąpił jeszcze na chwilę wczesnym popołudniem. 
Wyruszył z dolnych partii komina, zrobił koło, wrócił lotem bocznym i wylądował na dachu. Posiedział, z krawędzi popatrzył co się w dole dzieje, przebiegł na przeciwległy brzeg i znikł.
 



Potem już przez całe popołudnie nikt więcej się nie pojawił.