Sokół wędrowny - komin ZEC Nowy Dwór Mazowiecki

Sokoły w gnieździe!

Dziś na pierwszy ogień Nowy Dwór Maz. Trafiliśmy idealnie w porę bo ledwo wylazłem z samochodu a już widzę sokoła (samica bo duża) lecącego z południa - zrobił ze 2 kółka ..usiadł na barierce i hyc do gniazda!!! Rozkładam lunetę dzwonię do Jura, Tigi i Prezesa. Wracam do obserwacji i Samiczkę znajduję balkonik wyżej nad gniazdem, postanowiłem poszukać samczyka i znajduję go bardzo szybko bo znajomy czarny łepek wystaje z gniazda!!!! Wracam do obserwacji samicy - to ta z białą plamką na lewym policzku.
Do schroniska przyjeżdża pan któremu pokazujemy samicę w lunecie. A on na to, że ostatnio sokoły straszliwie się tu drą ...i może i pokazać gdzie jest gniazdo ))). Po kilku minutach samczyk wypatrzył myszołowa i pognał za nim...a my spadamy bo jeszcze 3 czy 4 gniazda do sprawdzenia.

Piękna pogoda, na ulicach ludzi praktycznie nie widać i samochodów również tyle co kot napłakał. Jadę więc pod komin w NDM. Zabieram armatę, tiga ma po mnie przyjechać . Nie zgadniecie, czy przyjechała . Po moim przyjeździe tiga ma dobrą wiadomość - samica siedzi w skrzynce . Spoglądam przez teleskop rzeczywiście widać tylko głowę. Nasz trud nie poszedł na marne . Posiedziała tam trochę, po czym wskoczyła na barierkę, a jeszcze później poleciała do samca na samą górę komina od niewidocznej strony. Do gniazda w czasie naszej 3 godzinnej obecności żadne nie zawitało. Samca i jego obrączek nie widzieliśmy. Znowu przejechane kilometry bez odczytu .Nie wiadomo, czy już tam jest coś zniesione, czy to tylko przymiarki. Kopulacji również nie dało się zaobserwować, ani charakterystycznych odgłosów (psy szczekają bez przerwy).Będziemy tu wracać, w końcu kiedyś samczyk pokaże łapkę. I ostatnia istotna wiadomość. Jako "odkrywcy" nowej samicy w NDM uzurpujemy sobie prawo do nadania jej imienia . Sokolica ta posiada na lewym policzku charakterystyczną jasną kropkę. Z tej racji nazwaliśmy ją KROPKA.
Dziś nie było spektakularnych sokolich lotów, przeleciało tylko kilka myszaków, mew i sporo drobnicy.

To tyle na dziś. Fotki wstawi tiga, która wcale nie zapomniała mnie zabrać, bo i tak miałem jechać swoim samochodem .

Dziś nie było tak spektakularnie jak poprzedni na sokoleniu ,bo i nie zawsze tak jest ,trzy godziny stania ,ale sokoły były
Kiedy podjechałam pod komin samiczka stała na skrzynce ,rozglądając się.Potem weszła do środka i ze skrzynki rozglądała się ,długo czekaliśmy na samca .Kiedy się pojawił na chwilę usiadł na antenie i nie wiadomo kiedy i gdzie poleciał ,po jakimś czasie wrócił siadając z tyłu komina.
Samiczka nam się ładnie prezentowała.

Dziś miałem pracę w Jabłonnej, więc przed robotą skoczyłem pod komin w Nowym Dworze Mazowieckim bo to bardzo blisko.
Był ze mną Maciek z którym montowałem gniazdo.
Ledwo Przywitaliśmy się z Wielbłądem ze schroniska a już z komina zlatuje sokół prosto na zachód - to nasz samczyk Czarnuszek . Tradycyjnie jak na każdej kontroli po dwóch minutach przylatuje Kropka wrzeszczy w niebogłosy, Siada na barierce upewnia się, że patrzę na nią przez lunetę i hyc do gniazda )). Ponieważ mam chyba już tak po raz piaty pod rząd, że obserwuję chwile po przyjeździe wejście do gniazda to uważam że statystycznie jest niemożliwe aby to był przypadek.
Sokoły po prostu rozpoznają mnie . I abym się nie martwił wrzeszczą i pokazują że gniazdo im się podoba ))
Po chwili wraca samczyk i siada na szczycie komina i patrzy na wschód po czym rusza do ataku widzę przez lornetkę jak wpada między gołębie ale te robią uniki i Czarnuszek bez dalszego pościgu wraca na komin. I tak cztery razy.
Potem patrzymy na gniazdo w którym pokazała się Kropka, bo wcześniej leżała i nie było jej widać.
Samczyk znowu atakuje i znowu pudłuje tym razem jednak nie wraca na komin ale wzbija się do góry i ponawia atak i znowu wygrał gołąb jeszcze jeden nawrót ..i znowu pudło!!!! Straszna pierdoła z naszego Czarnuszka )))

Nasz Czrnuszek ,wcale nie jest pierdołą,jak to napisał Kuń ,to 100% samiec.

Ja też wczoraj podjechałam pod komin ,trafiłam akurat na zmianę w gnieździe,Kropka zrobiła sobie wolne ,a Czrnuszek wszedł do skrzynki .
Samiczka krążyła w koło komina i głośno krzyczała ,nie bardzo wiem dla czego ,bo nikogo na niebie nie było widać .
Później wyglądało jak by patrolowała rewir ,wznosiła się co raz to wyżej ,a ja w lornetce prawie traciłam ją z oczu ,aż wreszcie zniknęła mi gdzieś na niebie.
Po jakimś czasie ,wylądowała na barierce nad gniazdem,rozglądała się i ponownie z krzykiem ruszyła w tą samą stronę zataczając koła wznosiła się co raz to wyżej .W ślad za nią ruszył samiec ,najpierw zataczał koła na niebie ,aby wzbić się na wysokość samiczki ,potem były piękne loty pary na niebie ,oddalali się od siebie ,to znowu podlatywali do siebie jak by się witali ,ten spektakl trwał dobre 10 minut.Potem ruszyli w stronę lasu ,ginąc mi z pola widzenia .Brak sokołów na kominie trwało jakieś dobre 10 min. .Samiczka przyleciała pierwsza ,zupełnie z innej strony .bo od tyłu komina ,wyadowała tak że jej nie było widać .Po chwili przyleciał samiec,i też wylądował z tyłu komina Nie wiem kiedy samiczka przeleciała na górny podest od mojej strony i też nie wiem kiedy z niego odleciała i gdzie ,rozglądałam się wtedy po niebie.Przez kolejne kilka minut nie było żadnego ruchu sokołów .A ja zakończyłam sokolenie.

Piękny słoneczny dzień, choć nie wszędzie, bo w Lublinie dzisiaj padał obfity śnieg. Niedzielne popołudnie, jadę pod komin. Koronawirus nie straszny mi, bo tam ludzi nie ma . Lusia aż piszczy, żeby wyrwać się z domu . Po dotarciu na miejsce spotykam starych znajomych, Monikę i Roberta, kto był na Zlocie to zna;). Relacjonują, że sokoły latają i właśnie coś zaczęły jeść. Samica siedziała w gnieździe, samiec usiadł na jednym z licznych elementów kominowych i się pożywiał. Po chwili samica dołączyła do niego i zabrała część łupu, odlatując na drugą stronę komina. Teraz obserwujemy samca, poleci do gniazda, czy nie ? Jak poleci będzie to oznaczało, że są jajka. Poleciał, super . Zmieniamy miejsce obserwacji żeby zobaczyć gdzie jest samica. Okazało się, że usiadła na siatce i wcina aż miło . Niestety, w gnieździe nie widać samca. Nie to że go tam nie było tylko, że zrobiłem skrzynkę za wysoką, a i żwirku również mogło być więcej (dosypią przy obrączkowaniu ). Po drugie, skrzynka na kominie jest dość wysoko i kąt obserwacji jest spory, wiecie o co chodzi .
Potem były jeszcze dwie zmiany w gnieździe. Ostatecznie na koniec obserwacji zasiadła samica, natomiast samiec bacznie obserwował okolicę. I jeszcze jeden ciekawy przypadek, trzy pary oczu, a nadlatującego nad komin bielika ujrzeliśmy w ostatniej chwili . Myśleliśmy nawet, że to myszak, ale nie. Leciał pod wiatr i zmyliły nas jego lekko złożone skrzydła. Przez Lusię okazało się, że to bielik. Oczywiście fotki nie zrobiłem, bo padła bateria . Ech obserwatorzy . Sokoły kompletnie... zignorowały obecność bielika .
Podsumowując , widzieliśmy trzy zmiany w gnieździe, posiłek pary, piękne loty przy silnym wietrze, bielika nad kominem. Dobrze się zapowiada, jest szansa na udany lęg, para zachowuje się "książkowo" .

Samiec przy posiłku. Jego czarna głowa jest wprost przepiękna. Dzisiaj znowu nie udało się odczytać obrączek, bo tak siedział, jak siedział . Który to już raz, ósmy, dziesiąty, już nie liczę ?





Samica na obiedzie.







Samica niedaleko gniazda. Potem zmieniła samca, który usiadł sobie na antenie i tylko na obrączce udało się odczytać 6. Literki były już zasłonięte. Samej zmiany nie sfociłem przez rozładowaną baterię .