21.02.2012 r.
Mucha nie siada, czyli dlaczego zebry mają paski
Czwartek, 9 lutego
Po co zebra ma pasy?
Naukowcy od dawna biedzili się nad odpowiedzią na to pytanie.
Wygląda na to, że zagadkę rozwiązali badacze z Uniwersytetu Eötvösa w Budapeszcie.
Ich zdaniem zebra ma pasy, bo na pasach mucha nie siada i nie gryzie.
Piszą o tym w czasopiśmie "The Journal of Experimental Biology".
Naukowcy od dawna wiedzą już, że zebra ma białe pasy na czarnym tle. Embriony zebry są czarne, pasy pojawiają się później. Po co w ogóle się pojawiają, nie wiedziano. Podejrzenia były najróżniejsze. Spekulowano, że pozwalają zebrom się rozpoznawać, że pomagają ukryć się w wysokiej trawie, że optycznie je zwiększają albo zmniejszają, że mogą mylić drapieżniki.
Badania prowadzone przez naukowców z Budapesztu pokazały, że pasy pomagają uniknąć bolesnych i niebezpiecznych ukąszeń żywiących się krwią much, zwanych ślepakami.
Obserwowano zachowanie ślepaków w pobliżu modeli zebr pomalowanych wzdłuż, w poprzek i w kratkę. Modele pokryto też wabiącym owady olejem.
Okazało się, że najmniejsze zainteresowanie much wzbudzały modele pomalowane tak, jak naturalne zebry. Naukowcy nie wykluczają tu związku z tym, że pionowe pasy mogą zakłócać poziomą polaryzację światła, na którą ślepaki są szczególnie czułe. Tak spolaryzowane jest światło po odbiciu od powierzchni wody, która służy im nie tylko do picia ale i składania jaj.
Pionowe pasy dezorientują je, sprawiają, że muchy rzeczywiście nie mają ochoty siadać... i śniadać.
Grzegorz Jasiński
RMF FM
www.rmf24.pl/nauka/news-wiadomo-dlaczego...aja-paski,nId,433407
Zebra – ssak z rodzaju Equus (rodzina koniowatych) charakteryzujący się obecnością ciemnych pasów na białej lub żółtawej sierści. Zebry żyją stadnie na trawiastych terenach Afryki, na południe od Sahary.
pl.wikipedia.org/wiki/Zebra
W jedzeniu nie są wybredne i zjadają wszystko, co rośnie w okolicy - trawy, liście i inną roślinność.
Ma bardzo spokojny temperament. Ogiery nie bronią poszczególnych terytoriów, ale są obrońcami całego stada, złożonego z 15-30 osobników, wśród których jest przeważnie kilka samic z młodymi (młode ogiery po uzyskaniu pełnej dojrzałości płciowej odłączają się od stada z kilkoma samicami). Rodzina jest podstawową jednostką "społeczeństwa" tych zebr - zwierzęta tworzą wieloletnie związki, które kończą się bądź śmiercią jednego z nich, bądź tym, że stary ogier zwalnia swoje miejsce młodszemu. W okresie wędrówek na obfitsze w pokarm pastwiska stada łączą się w duże grupy. Często spotkać je można w otoczeniu antylop, strusi, a niekiedy i bawołów. Wzajemne towarzystwo przynosi zwierzętom obustronne korzyści. Strusie żywią się owadami żerującymi na odchodach zebr, te ostatnie zaś korzystają z dużej czujności strusi i wraz z nimi rzucają się w razie niebezpieczeństwa do ucieczki. Zebry są zwierzętami niezwykle ruchliwymi, a widok osobników leżących na pastwisku należy do rzadkości. Ich cechą jest ogromna płochliwość. Tylko osobniki, które nigdy nie zetknęły się z człowiekiem, nie uciekają na jego widok, a czasem nawet zbliżają się do niego.
Na krótkich dystansach potrafią bardzo szybko biegać (do 60 km/h), nie są jednak zbyt wytrzymałe.
Z otaczających je zwierząt zebry ustępują pola tylko lwom, natomiast nieźle sobie radzą z hienami i dzikimi psami.
W gorące południe kryją się w cieniu drzew chroniących je przed upałem i owadami. W nocy chodzą do wodopoju, a wczesnym rankiem udają się na pastwiska.
zebra-chapmana.zwierzeta.ekologia.pl/