Pomóż utrzymać naszą stronę
"SOKÓŁ"
STOWARZYSZENIE NA RZECZ DZIKICH ZWIERZĄT
Aktualności
Kolejny, dwudziesty pierwszy sezon obrączkarski za nami. Niby co roku jest coraz lepiej, ale zawsze jest pewna doza niepewności, czy również w tym roku będziemy mieć jakieś nowe stanowiska i czy w pozostałych gniazdach będzie równie dobrze, jak w latach poprzednich. No i chyba się nie zawiedliśmy, po raz kolejny bieżący sezon jest najlepszy w historii, choć nie obyło się bez małych "tragedii".
Z wielkim żalem informujemy, że w dniu 19 sierpnia 2019 r. odszedł do krainy wiecznych łowów Zbigniew Bonczar - sokolnik, przyrodnik, wieloletni działacz przyrodniczy iłowiecki orazi popularyzator wiedzy o przyrodzie.
Poza wieloma innymi zainteresowaniami, przez wiele lat współpracował przy reintrodukcji sokołów wędrownych. W latach 90-tych prowadził reintrodukcje sokołów w Pienińskim Parku Narodowym, później również w Krakowie. Przez wiele lat zajmował się także hodowlą sokołów wędrownych w celu dalszej ich reintrodukcji.
Związany z Uniwersytetem Przyrodniczymw Krakowie, specjalizował się miedzy innymi w badaniach jarząbka.
Odznaczony Złotym Karnalem, najwyższym odznaczeniem Gniazda Sokolników. Brał udział w przygotowaniu zgłoszenia sokolnictwa na Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego w Polsce.
Chwal Ćwik!
Sezon 2018 zakończony. Od samego początku, od kiedy sokoły zaczęły ponownie się rozmnażać w naturze, corocznie liczba urodzonych młodych rosła. Kilka razy były co prawda lekkie wahnięcia w dół, ale w kolejnych latach natura te spadki nadrabiała. Podobnie było w zeszłym roku, gdy w stosunku do roku 2016 było mniej młodych sokołów urodzonych na wolności. Liczyliśmy, że w roku 2018 nastąpi "mocne uderzenie" i liczba młodych sokołów poszybuje mocno w górę. Początek sezonu wskazywał jednak, że bieżący sezon może być ponownie słaby. Ostatecznie okazał się całkiem dobry i generalnie był to najlepszy sezon w historii. Prawdopodobnie ze względu na panujące w tym roku bardzo wysokie temperatury poszczególne lęgi były mniej liczne niż poprzednio, ale spadek ten udało się nadrobić dzięki nowym parom odkrytym w tym roku. Szczególnie duży wpływ miała na to jedna z nowych par - ale o tym później.
Poza mniejszym przychówkiem u obserwowanych par, tegoroczna pogoda wpłynęła również na terminy lęgów u sokołów. O ile u stałych par lęgowych terminy składania jaj i klucia się piskląt były mniej więcej stałe, to tegoroczne wysokie temperatury wpłynęły na opóźnienia lęgów u wielu par. Spowodowało to bardzo duże rozstrzelenie terminów obrączkowania i wymagało wielokrotnych wyjazdów do poszczególnych miejsc i kilkukrotnych kontroli niektórych stanowisk. Na szczęście dzięki współczesnej technologii, wstępne kontrole były o wiele mniej męczące: zamiast wchodzić za każdym razem po drabinie na komin na wysokość 120 metrów, wystarczyło podlecieć do gniazda dronem. Skracało nam to czas sprawdzenia gniazda z 2-4 godzin do 10 minut, nie wspominając o wysiłku, jaki trzeba włożyć w wycieczkę na komin.
Kolejny sezon lęgowy sokołów już za nami. Po raz pierwszy od wielu lat był nieco gorszy od poprzedniego, ale mimo to bardzo dobry. Było to najprawdopodobniej spowodowane bardzo nietypową i zmienną pogodą wiosną, która miała wpływ na lęgi nie tylko u sokołów ale również u wielu innych gatunków.Tereny leśne
W roku 2016 mieliśmy osiem par lęgowych, które dochowały się 21 młodych. W tym roku nie doczekaliśmy się nowych stanowisk lęgowych, chociaż w dwóch czy trzech miejscach możemy mówić o nowych parach terytorialnych. W tym roku od siedmiu par, które przystąpiły do lęgów zaobrączkowaliśmy 17 sokołów w pięciu gniazdach. Z zeszłorocznych par lęgu nie powtórzyły sokoły z Nadleśnictwa Chojna, która w zeszłym roku miała gniazdo na czarciej miotle. Zbudowaliśmy jej nowe gniazdo, niestety ptaki najprawdopodobniej przeniosły się w inne miejsce, którego nie udało sie nam znaleźć. W dwóch gniazdach w Nadleśnictwach Mieszkowice i Nowe Ramuki, pomimo próby lęgu nie udało się ptakom dochować potomstwa. W Mieszkowicach pomimo stwierdzenia wcześniej wysiadywania jaj, w momencie próby kontroli okazało się, że nie ma gniazda. Prawdopodobnie panujące wiosną silne wiatry zrzuciły gniazdo. Również w Nowych Ramukach, gdzie ptaki złożyły cztery jaja, podczas próby obrączkowania okazało się, że w gnieździe pozostało jedno zamarłe jajko. Tutaj nie znamy przyczyny straty. W pozostałych gniazdach nastąpił pełen sukces. W Nadleśnictwach Trzebież i Żmigród były po cztery młode, w dwóch gniazdach w Barlinku oraz Dęnie po trzy młode. Bardzo się cieszymy z udanego lęgu na trzecim stanowisku w Barlinku. W poprzednich dwóch latach ptaki traciły młode jeszcze przed wylotem młodych z gniazda. Najprawdopodoniej przyczyną takiego stanu rzeczy był gniazdujacy niedalego puchacz. W tym roku, być może dzięki zmianie gniazda, ptaki z powodzeniem wyprowadziły młode. Mała niespodziankę zrobiły nam sokoły w Nadleśnictwie Trzebież. Zamontowaliśmy przy gnieździe kamerę do podglądu on-line. Już podczas montażu kamery o wiele częściej widywaliśmy tam bieliki niż sokoły. Okazało się później, że sokoły przeniosły się w inne miejsce a do gniazda bardzo często zaglądały bieliki. Na szczęście miejscowy podleśniczy Dariusz Kowalski znalazł nowe gniazdo, dokąd się przeniosły sokoły i wyprowadziły cztery młode.
W roku 2014 Stowarzyszenie "Sokół" ogłosiło, że jeśli ktoś znajdzie i zgłosi nowe gniazdo sokoła wędrownego w naturalnym gnieździe na drzewie przekażemy w nagrodę lornetkę uznanej firmy Swarovski SLC 10x42. Od wielu lat prowadzimy bardzo intensywne prace nad odbudową populacji sokoła wędrownego w Polsce, szczególnie ekotypu leśnego. Dlatego każde nowe gniazdo nadrzewne jest dla nas bardzo ważne.
Dnia 31 marca br. na Wydziale Biologii Uniwersytetu Szczecińskiego odbyła się Konferencja Naukowo-Techniczna pt. „Utrzymanie wód a ochrona przyrody”. Podczas tego spotkania został wygłoszony referat pt. "Powrót sokoła wędrownego Falco peregrinus, do środowiska naturalnego". Przy okazji tego wydarzenia wręczyliśmy kolejne trzy lornetki za gniazda znalezione w roku 2016.
Lornetki Swarovskiego SLC 10x40 oraz certyfikaty otrzymały następujące osoby:
- Lech Jędras z Namyślina za gniazdo znalezione w Nadleśnictwie Dębno w roku 2016,
- Hubert Chwaliński z Lisiego Pola za gniazdo znalezione w Nadleśnictwie Chojna w roku 2016,
- Mirosław Klęczar z Morynia za gniazdo znalezione w Nadleśnictwie Mieszkowice w roku 2016.
Para sokołów w Nadleśnictwie Dębno została zlokalizowana już w roku 2015 ale nie przystąpiły w tedy jeszcze do lęgu. Dopiero w roku 2016 ptaki złożyły jaja i wyprowadziły 3 młode, co było podstawą do wręczenia nagrody. Drugie gniazdo, w Nadleśnictwie Chojna, zostało znalezione przy okazji szukania stanowiska kanii rudej. Okazało się jednak, że w starym gnieździe kanii zadomowiły się sokoły wyprowadzając dwa młode. O ostatnim gnieździe dowiedzieliśmy się bardzo późno, bo ponad trzy tygodnie po obrączkowaniu ostatnich sokołów nadrzewnych.Po przyjeździe na miejsce okazało się, że pomimo tak późnego terminu, wiek młodych pozwalał jeszcze na bezpieczne wejście do gniazda i zaobrączkowanie młodych. Był to bardzo późny lęg, ale prawdopodobnie właśnie dzięki temu udało się go jeszcze znaleźć i skontrolować.
Składamy podziękowanie organizatorom konferencji za umożliwienie wręczenia lornetek znalazcom leśnych gniazd sokoła wędownego oraz RDLP w Szczecinie za pomoc w zorganizowaniu tego spotkania.
Kolejny sezon lęgowy za nami. Jak co roku, każdy kolejny sezon jest lepszy od poprzedniego, ale ten był wyjątkowo dobry. Szczególnie jeśli chodzi o gniazda leśne, w których zaobrączkowaliśmy aż 21 młodych w porównaniu do 6 młodych w zeszłym roku. Również i miejskich sokołów było więcej. W zeszłym roku wszystkich młodych w naturze było 54 a w tym już 69, choć nie mamy pełnych danych z gór.
Autopromocja
Sokoli sklepik
Finansują nas
Wspierają nas
Współpracujemy
