Samiczka robiła kilka oblotów okolicy, jeden był dłuższy trwał z pięć minut. Poleciała w kierunku Wisły i wróciła z ułowką w szponach.
  .
  
Nie wiem kiedy i skąd ale nagle pojawił się i samiec. Usiadł na krótkiej drabince, która zlokalizowana jest jeszcze nad górną galerią i obserwował spożywającą obiadzik  samiczkę.
 

Samiec czekający czy coś z obiadu dla niego zostanie.
 
  
A samiczka zajada i pewnie zbyt dużo to z tej ułowki nie zostanie.
 

Ale tego to się nie dowiedziałem, bo sam na obiadzik pojechałem
 

02 wrzesień
Byłem w pobliżu tego komina, więc grzechem było by nie zobaczyć co tam dziś się dzieje.
No i samica jest, widzę że na jej obecność można zawsze liczyć.
 
 
Podeszła na krawędź galerii i za chwilę wystartowała, a mój cudowny P900 samodzielnie się wyłączył z nagrywania. Samiczka zrobiła krótki oblot komina i wylądowała nad tą samą galerią, ale na wsporniku na którym widzę ją po raz pierwszy.
 
  

Samczyka nie znalazłem, albo kręci się bliżej PGE albo jest w Inowrocławiu
 

11 Listopad
Piękny dzień, Święto Niepodległości i słoneczko na niebie. Dużo wolnego czasu, więc wyskoczyłem pod pierwszy z kominów, ten "elanowski". Gdy spostrzegłem sokoła i zrobiłem pierwsze zdjęcie, samiczka siedziała do mnie tyłem i chyba mnie nawet nie widziała.
 
 Gdy zmieniałem pozycję i miałem zamiar przyjrzeć się jej od przodu, gwałtownie zaczęła zmieniać się pogoda. Mało tego, że słońce zaszło za chmurę, to jeszcze od strony Wisły nadciągnęła gwałtownie mgła i zrobiła się beznadziejna widoczność, a minęło zaledwie 5 minut. No i popołudniowe sokolenie się stało prawie nie możliwe.
 
 Cierpliwie jednak spacerowałem wokół komina a nadzieją, że może ta mgła gdzie sobie pójdzie. Niestety z każdą minutą było tylko gorzej. Samca nie widziałem ale albo siedział gdzieś jeszcze wyżej i go nie widziałem albo w międzyczasie przyleciał, bo po pół godzinnym pobycie pod kominem usłyszałem, że sokoły zaczęły rozmawiać. Musiały być dwa, albowiem nie słyszałem jeszcze żeby sokół gaworzył mile sam do siebie. Przeglądając w domu zdjęcia, udało mi się zlokalizować samca. Siedział wysoko na małej drabince na samym szczycie komina.
 
 Jak tak dalej będzie się układać, to wczesną wiosną będziemy mieli tu młode sokoły, no no najpierw będą jajka
 Miałem w planie jechać też pod komin PGE, ale tam to bym nie widział nawet połowy komina.

11 Listopad
W nocy padał śnieg a od rana świeci piękne słońce, więc po wymianie opon na zimowe ruszam na objazd naszych kominów.
Pierwszy jest elanowski. Oczywiście siedzi nasza nowa księżniczka, nawet już dostała od FF Kos imię "Ela".
Opalała się w promieniach listopadowego słoneczka i przez godzinę mojego pobytu pod tym kominem, nie zmieniła pozycji nawet o centymetr. A o podrapaniu się którąś łapą po główce to mogłem tylko pomarzyć
 
  
  
Ale ładna to nawet jest. Partnera niestety dziś nie było, może następnym razem się pokaże.