Sokół wędrowny w Polsce - różne obserwacje

19.07.2020
Reda i ekipa pod kominem!
zdjęcie podała na boksiku Poodka FF
wraz z pozdrowieniami!
Dziękujemy.

Ekipa:
na boksiku podaje Lizka:
Jur,Ewako z mężem,Krzyś,Kos z mężem i synem,Terka,Iwona,
Raktoja,Poodka,Bogusia,Inspe z mężem,Lizka -=czekają na Kamilę i Rudą Zołzę z mężem.

zdj.w dwu częściach:





Czekamy na dalsze! Powodzenia!
Niech się sokoły pokażą
zwłaszcza samiec,który jest ponoć z Gdyni!!

Szkoda że nie wiedziałem o spotkaniu. A czy komuś udało się już odczytać obrączkę samca? Wczoraj pod wieczór para była na kominie a samiec nawet troche krązył wokol. Ale oczywiście jak już usiadł na galerii to bez szans na odczyt.
Pozdrawiam Ekipę i życzę powodzenia następnym razem.

Jur zapodał na boksiku,że już będąc w Redzie odczytali obrączkę samca
to Kaszub 9BS z 2019 roku!
Brat Admirała, Szkwała i Gdynka( w ub sezonie były cztery samce)
Jego towarzyszka to samica z Dolnej Odry - Zośka 0BP-imię robocze -nie było Konkursu na imię
tak ponoć nazwał ją Kominiarz FF

Ekipa rzekła ,że odwiedzą Gdyński komin i pojadą do Gdańska
a propo's Gdańska:
w maju na podeście pokazał się Gdynek !
Samica Bursztynka wysiadywała właśnie te nieszczęsne 5 jajek

To mamy dwa super identyfikacje gdyńskie.

to zdj.z wyprawy - piknik w Parku Reagana- z boksiku


i to z Raktoją centralnie! chyba Terki - z boksiku wzięłam


i jeszcze jedno Terki z boksiku



Muszę zajrzeć do Sokolopedii TUTAJ

>>>
A tu filmik z wręczenia nagrody
Autor Raktoja FF

Prolog!

Dzisiejsze niedzielne sokolenie było udane na... 'szòstkę z koroną' !
Wspaniałe sokoły!!!
Wspaniali FF!!
Udany piknik!

Bardzo dziękuję za spotkanie, za możliwość poznania się osobiście i pozytywnie, radośnie spędzony czas!

I wiadomo 'Lusia' wymiata !!!

Specjalnie umieszczam post jako pierwsza (nie będzie wstydu . Bo jak się pozostali FF poniżej rozkręcą i umieszczą swoje relacje to się dopiero zrobi gorąco! ).

Foto z telefonu komòrkowego, zrobione przez 'Lusię':
Samiczka 0BP (roboczo 'Zośka) piòrkująca świeży łup oraz Samczyk 9BS Kaszub (obrączki odczytane i potwierdzone komisyjnie):





Samczyk 9BS:








Werble, werble...
Szanowni Państwo
Serdecznie zapraszam na poniższe:
- wspaniałe posty opisujące co się dzisiaj działo,
- wspaniałe zdjęcia obrazujące nasze dzisiejsze widoki!

Ta dammmm...

Przed 9 Poodka zgarnęła mnie z umówionego miejsca, następnie to samo zrobiła z Bogusią i wesołą trójką dotarłyśmy pod komin w Redzie. O centymetry wyprzedziła nas delegacja toruńska w osobach Kos, jej dwóch Panów oraz Krzysia. Na miejscu przywitała nas ekipa ustecko-słupska: Terka i Iwona oraz jej Mąż. Z czasem dojechali do nas: Jur transportujący Ewako z Ochroniarzem, Inspe w towarzystwie Małżonka oraz Kamila z Mężem, a także Raktoja. Trochę nas było Gapiąca się w stronę komina gromadka wzbudzała żywe zainteresowanie przejeżdżających i przechodzących. Mimo, że słońce smażyło nas niemiłosiernie, uważnie obserwowaliśmy komin z trzech stron. Prawie na samej górze siedziała samiczka zidentyfikowana wcześniej jako OBP. Wyraźnie zerkała w naszą stronę Po jakimś czasie nad naszymi głowami ze zdobyczą przeleciał drugi sokół, który usiadł z boku komina, nieco niżej od samiczki. Samica przejęła zdobycz i oba sokoły siedziały blisko siebie od czasu do czasu pociokując. W tym czasie FF udało się zidentyfikować numerację obrączki mniejszego osobnika. Okazało się, że to Kaszub z ubiegłorocznego lęgu w Gdyni. Bez Lusi ciężko byłoby te dane rozszyfrować. W międzyczasie odbył się konkurs dla podlotów FF, wygrany przez Krzysia Jur przywiózł także ze sobą różnego rodzaju ciekawe gadżety: wypluwki, obrączki, sokole pióra, a nawet książki. Kilkugodzinne sokolenie w Redzie było niezwykle udane pod wieloma względami. Pożegnaliśmy się tutaj z Terką i Iwoną oraz jej mężem, którzy ruszyli z powrotem na Zachód, Raktoją, która dzielnie dotarła z Sopotu na sokolenie SKM-ką i męża Inspe zdążającego do pracy. Pozostała część ekipy w kolumnie czterech samochodów udała się pod PGE w Gdyni od strony ul. Puckiej. Tu ochrona nie wyraziła zgody na prowadzenie obserwacji bezpośrednio obok zakładu, więc obserwowaliśmy komin spoza pobliskich torów. Z trudnością, ale można było na nim dojrzeć siedzącego młodego sokoła. Z Gdyni pojechaliśmy pod komin PGE w Gdańsku. Tu jednak nie zaszczycił nas swą obecnością żaden z sokołów. Szkoda, bo przed południem Jur, Ewako i jej Mąż, którzy umówili się tutaj na wyjazd do Redy, mieli okazję widzieć wędrowne na kominie gdańskiej elektrociepłowni. Ani w Gdyni, ani w Gdańsku nie zabawiliśmy długo pod kominami. FF byli już głodni, a niektórzy i zmęczeni. Ekipa zubożała o Męża Ewako, ale wzbogaciła się o Małżonka Poodki. W takim składzie grillowaliśmy w nadmorskim Parku Reagana w Gdańsku. Moje ukłony w kierunku osób, które tak świetnie przygotowały piknik, szczególnie Poodki i Kamili oraz Panów, którzy cierpliwie dozorowali piekące się kiełbaski. Do kiełbasek było m.in. różnego rodzaju pieczywko, papryczki, ogóreczki oraz napoje chłodzone. Krzyś poczęstował nas mocniejszym trunkiem z lokalnego rynku. Na deser były maliny, które w Redzie otrzymaliśmy od Iwony. Można też było skonsumować toruńskie pierniczki "Katarzynki", którymi obdarowała nas Kos. W końcu, niestety, nadszedł czas pożegnania i wszyscy rozjechali się w różnych kierunkach. Dzień uważam za bardzo udany. Cieszę się, że mogłam poznać osobiście sporą grupę FF, a szczególnie Raktoję. Goście z Torunia - ekipa w dechę. Kos ma niesamowity, zaraźliwy śmiech Było wesoło, sympatycznie, swobodnie. Bardzo szkoda, że nie dotarła na sokolenie i grillowanie Ruda Zołza. Ale... co się odwlecze, to nie uciecze. Pozdrawiam wszystkich uczestników dzisiejszego trójmiejskiego sokolenia i dziękuję im za wspaniałą zabawę! Jeśli o czymś zapomniałam napisać lub coś przekręciałam, proszę o korektę...

SPOTKANIE NIEFORMALNE, SPONTANICZNE w REDZIE, GDYNI i GDAŃSKU.

Jestem przeszczęśliwa, jeszcze przeżywam dzisiejsze emocje.
To niesamowite uczucie zobaczyć na żywo pierwszy raz w życiu sokoła wędrownego KASZUBA 9BS nadlatującego od strony Gdyni z gołębiem w szponach, który stanowił nie lada handicap. "Kaszub" mocno pracował skrzydłami, aby wznieść się na wyższy poziom komina. Pięknie trzepotal skrzydłami.
A samiczka cały czas cierpliwie że stoickim spokojem czekała. Potem było głośno i radośnie gdy odbierała mu gołębia na jednej z krat podestu.

Dziękuję wspaniałej ekipie, a szczególnie tej części, która nakarmiła pozostałych nie zaopatrzonych.

Nalewkę od Krzysia z Torunia ( ostatki) wiozę na działkę i na tarasie ją obalimy za zdrowie ekipy z Redy i wszystkich FF, którzy chcieliby z nami spędzić następne spotkanie.


Jutro jak pozmniejszam zdjęcia będą na forum.
Dziękuję i do zobaczenia.


Samica sokoła wędrownego na moment tylko straciła głowę jak nas zobaczyła i usłyszała.









Mateusz to Mąż Poodki. Musiałam polować na jego uśmiech, ale się udało?

2020-07-19 SOKOLENIE W REDZIE

Serdecznie dziękuję za cudowne spotkanie w Redzie, opisane dokładnie w poprzednich postach i okazje do poznania tylu wspaniałych FF w realu

Tak radośnie się witaliśmy


Pierwsze obserwacje


Skarby jura


Króciutki filmik z wręczenia przez jura nagrody Krzysiowi zamieściła alob w poście nr #111

To ja już nie będę pisać po próżnicy, było super i kropka.
Reda, Reda i jeszcze raz Reda. Blisko komina i spokój niezmącony.

Najpierw jedno na szczycie...

Bociany..

I gwiazdy nasze...


Myszołów

KOMINIARZU !!!

Bardzo żałujemy, że wczoraj (19 lipca) Ciebie nie było z nami.
Nie zdawaliśmy sobie sprawy z tego, że nie wiedziałeś o planowaniu naszego spotkania.
Dużo było uzgodnień na boksiku, ale wiadomo, że to znika. Natomiast wszelkie informacje nt. spotkania były na FORUM TUTAJ

Jako, że jesteś TU "pisklakiem" warto zaglądać też do tematu " Sokoli - Hyde ParkSokoli - Hyde Park " dostępnego tylko dla zalogowanych

Pozdrawiamy - zachwyceni gniazdem sokołów w Redzie uczestnicy wczorajszego spotkania

PS
Mam nadzieję, że będziesz mógł być na kolejnym spotkaniu - kiedy ? - jeszcze nie wiemy

Chciałam jeszcze raz podziękować Panom mężom Falco Fanek Poodki i Kamilli, Mateuszowi i Łukaszowi za niezwykle smaczne, pachnące i chrupiące kiełbaski prosto z gorącego grilla.
Podziwiam również męża Kamilki za uprzejmość i piękne, czułe gesty wobec Małżonki.
Cała atmosfera jak za starych, dobrych czasów sprzed 30 lat.
Nasza młodość przypomniała mi się i z sentymentem o niej pomyślałam.

Tak się uśmiecha Łukasz, Mąż Kamilki. Pięknie i radośnie.



A tak słuchamy opowieści o sokołach, które opowiada Jur.



Nasza Terka pod kominem w Redzie na bosaka wypatrywała obrączek u samca.
To się nazywa poświęcenie.



Zobaczcie jaki cudowny komentarz dostałam od ALOB pod udostępnionym albumem w Google:
cytuję:
"Cudowni jesteście! Świetnie ,że tak dużo było Was! To cieszy ..Pozdrawiam Wszystkich "
Alobciu to Ty jesteś wspaniała. Następnym razem musisz być z nami.
To byłby dla nas zaszczyt poznać Cię osobiście!!!

Inspe