Franek 2008-2024

 

" Ponieważ kochałem życie, nie będę miał żalu, by umrzeć. Wysłałem moją radość na skrzydłach, by zaginęła w błękicie nieba. Biegłem i skakałem z deszczem, wziąłem wiatr do piersi "

 

 Poczerniało niebo, Poczerniało pole; — A gdzie lecisz, odlatujesz, Siwy mój sokole? Czy lecisz za góry, Czy za morze sine, Za tem słonkiem, za tem złotem, W weselszą gościnę? Weselszą gościnę Znajdziesz sobie wszędzie; Lecz za cichą wioską naszą Tęskno tobie będzie. Co spojrzysz za siebie, To serce zasmucisz, Aż się z nową wiosną do nas I do gniazdka wrócisz. Już do nas nie wrócisz, żegnaj najlepszy z najlepszych, będziesz zawsze w naszej pamięci i sercu Franusiu.

 

 

FRANEK 2CD
2008 - 2024

Moja przygoda z Frankiem zaczęła się dawno temu na Bielanach. Bywając u państwa S. widywałem go z odległości 2 metrów. Jego niepowtarzalny jasny policzek zapamiętam na zawsze. Ten sokół wycisnął piętno w moim życiu i chyba również w życiu wielu FalcoFanów.  Przez niego zawarłem wiele znajomości, mam wielu przyjaciół i byłem w miejscach, gdzie nigdy bym nie był, gdyby nie Franek. Wszystkie sokoły są do siebie podobne, ale Franek był wyjątkowy. Wszyscy pamiętamy, jak sam wykarmił adoptowanego Michała, a wiele lat później Pegaza i Skalskiego, bo kto by temu podołał, jak nie Franek . Sceny te rozczuliły wielu obserwatorów do łez, a Franek próbujący "karmić" jajka lub karmiący Mikrona, (którego wielu spisało na straty) pozostanie mi w pamięci na zawsze.
Odszedł sokół nietuzinkowy, można by rzec że taki sokół z "ludzką twarzą" , opiekuńczy, troskliwy, bezinteresowny, sokół legenda. Wraz z jego odejściem, kończy się pewien etap w historii gniazda i po trosze nas wszystkich też.
Żegnam dziś z wielkim żalem i smutkiem Franka nie jako sokoła, ale jako mojego serdecznego przyjaciela, któremu wiele zawdzięczam.

Żegnaj przyjacielu... 

Tę fotkę mam na pulpicie "od wieków".

 

Jur,
A ja Ciebie i Franka będę kojarzyć jako duet, , bo budowałeś i poprawiałeś gniazda Frankowi i jego wybrankom ( mam w swoim archiwum) , pamiętam, wyprawy na Bielany ,
i  jak Franek darł dzioba na balkonie Państwa S.





Na pewno tez nie zapomniałeś o fotce Franka , którą załączam

 
Franek wziął i odleciał... Nie uprzedził, że nie wróci... To był niepowtarzalny sokół, mój najulubieńszy

Niedługo, bo kilka miesięcy miałem przyjemność obserwowania Franka.Urzekł mnie swoim oryginalnym,niepowtarzalnym i wspaniałym głosem ciokania i nawoływania. Fotki są z 26 lipca i 21 sierpnia 2024.

Ciężko napisać coś sensownego, człowiek wiedział, że to kiedyś nastąpi, ale nie spodziewał się, że to już. 

Prawdopodobnie gdyby nie Franek nigdy nie zainteresowałbym się tak sokołami, jak się zainteresowałem i dam sobie rękę uciąć, że nie tylko ja.

To Franek był tym ptakiem, który zwabił przed ekrany masy, które z czasem zamieniły się w całe zastępy wiernych gatunkowi FalcoFanów w całym kraju. 

To jego barwna od samego początku do końca historia, sensacyjna, nie powtarzalna, pełna zwrotów akcji i zaskakujących momentów, powodowała, że człowiek chciał poznawać te sokoły bardziej i bardziej, Franek był żywym dowodem na to jak niesamowitymi ptakami są sokoły. 

Balkonowy krzykacz, niekopulant, bawidamek, łobuz, "pan zaadoptuje wszystko co się rusza", pałacowy władca.. to był właśnie nasz Franek. 


Poniżej moja ulubiona fota z Frankiem. Kiedy po wielu latach czekania, wysiadywaniu porcelanowych jajek, adopcyjnym Michasiu, Leśna obdarowała go tak długo wyczekiwanym jego własnym z krwi i kości potomstwem, którego pragnął w tamtym momencie jak chyba żaden sokół na świecie.