Obserwacje sokołów w naturze - PNGS - 2014

Dnia 16 lutego - nie stwierdziłam obecności Sokołów.

Dnia 23 lutego - była para i oprócz tego siedzącego na skale "Baba",
w powietrzu widoczny był drugi. Jeden się zerwał do lotu gdzieś z drzewa, a ten ze skały poleciał za nim.

Jeśli są dwa, to możemy liczyć na młode.

W roku ubiegłym prawdopodobnie nie było lęgu.

9.03.2014

Dzisiejsza obserwacja bardzo udana.

Przed południem było widać i słychać Sokoły.

Tylko zdjęcia i filmik niezbyt udane.

30.03.2014 godz. 9;30 - Sokół siedzący na swojej ulubionej miejscówce.

Najedzony, zrelaksowany robił toaletę. Po półgodzinnej obserwacji wybrałam się na piękne szlaki turystyczne, a po powrocie już nie zastałam Sokoła. Teren trudny, aby obserwować loty,
bo drzewa zasłaniają wszystko.

Terka wspaniała relacja.

Ale ja dostrzegłem głowę drugiego sokoła na skraju skały.

Trudno to stwierdzić, ale możliwe.
Mam jeszcze do porównania zdjęcie z 22.03.2014 Wtedy to wyglądało tak.

Dnia 17.04.2014 godz.9;35 - zastałam taki widok.






Sokołów w locie nie widziałam.

Po przejrzeniu setki zdjęć, wydaje mi się, że widzę gniazdo, a w nim ktoś siedzi na jajkach ? Niestety z powodu słabego sprzętu i dużej odległości nie jestem pewna co tam jest.

Obserwacja 7.04.2015

Śnieg jeszcze zalega w Parku. Nie spodziewałam się zobaczyć wiele.

Po dłuższym rozejrzeniu się dookoła, nad lasem zobaczyłam czarnego bociana, jednak drzewa go zasłoniły.
Za nim coś niewielkiego oderwało się od ściany lasu i poleciało w jego kierunku.
Bocian oddalił się, a mniejszy ptak zatoczył kółko nad lasem i zniknął z pola widzenia.

To był sokół.

2016

Trzy wizyty w PNGS i żadnego sokoła nie widziałam.
Jednak w dniu 15 kwietnia słyszałam dwukrotne nawoływanie zza drzew.

To brzmiało tak : keeerk, keeerk, keeerk - kilka razy, a po dłuższej przerwie ponownie. Później już cisza.

Głos sokoła był taki jak ostatnie dwie sekundy nagrania.

Tak, to jest sokół.



Niestety odleciał w niewiadomym kierunku.

Ciekawe dane opublikowane przez Romualda Mikuska w Przyrodzie Sudetów.

Mikusek R., 2017.
Wybrane aspekty ekologii lęgowej czterech gatunków ptaków kluczowych dla Parku Narodowego Gór Stołowych.
Przyroda Sudetów, 20: 179-186.

Sokół wędrowny Falco peregrinus
Gatunek skrajnie nieliczny w Polsce (Tomiałojć i Stawarczyk 2003). Jego liczebność szacuje się obecnie na 15-20 par lęgowych
(Chodkiewicz i in. 2015).
Corocznie przybywa jednak informacji o nowych stanowiskach. Sokół wędrowny gniazduje w Górach Stołowych od 2003 roku.
Pierwszy udany lęg miał miejsce dopiero po 4 nieudanych próbach, w 2007 roku. W latach 2014-2016 na terenie badań
stwierdzono już 3 pary lęgowe, zaś w dwóch kolejnych miejscach widywane były prawdopodobnie inne, nielęgowe ptaki.
Stanowiska oddalone są od siebie o ponad 3 km. Wszystkie sokoły wędrowne lęgowe w Górach Stołowych gniazdują
na półkach skalnych, które gwarantują stabilność jaj w gnieździe oraz pod nawisami skalnymi, zabezpieczającymi lęg
i ptaki dorosłe przed niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi, często też w starych gniazdach kruka
Corvus corax (w 2016 r. – 2 lęgi).

W 2016 r. sokoły wyprowadziły 2 młode tylko z jednego gniazda.
W drugim gnieździe ptaki złożyły tylko jedno jajo, które z niewiadomych przyczyn zniknęło.
W trzecim gnieździe, jaja umieszczone na zbyt wąskiej półce skalnej, stoczyły się z niecki gniazdowej
i uległy zniszczeniu.

www.rmikusek.pl/pdf/naukowe/01_48-PrzyrSud-2017.pdf