Sokół wędrowny w Polsce - różne obserwacje

Słupsk 25.09.2020. K1 , K2 , K1
Tym razem udało mi się trochę wcześniej być pod kominem. 16.50 pod K1 . Sadowię się , oglądam komin i nic . Jadę od ul. Grottgera , później Kołobrzeskiej , wracam na najpewniejsze miejsce na Koszalińską i dalej nic. Ruszam pod K2 . Tam komin obejrzany z każdej strony , sokoła ani śladu. Czas leci , niebo zachmurzone . Powrót pod K1 i czekam. Zapasy a'la Ciuciek , czyli czekolada i ciasteczka, się kończą, kawa prawie zimna . To byłby drugi raz kiedy nie zastałam przynajmniej jednego sokoła. Na kominie lampy się pozapalały, ja niepocieszona .
I.... Jest . Stwierdzam , że sokół ze Słupska jest przyjazny amatorom. Dostrzegam jak odlatuje z komina , robi małe kółeczko i ląduje wśród urządzeń w miejscu skąd się poderwał . Dał mi szansę i wykorzystałam ją. Zrobił tak dwukrotnie
No, mogłam go przegapić... Dobry kamuflaż


Po drugim nawrocie zeskakuje, przemaszerował po galerii i już bliżej mnie usadawia się, jakby chciał powiedzieć : jestem, nie becz . Wole wydaje się pełne, siedzi dalej już spokojnie , na dworze prawie ciemno i zaczęło mżyć. Kolejny radosny wypad i widoki.






Reżyseria i rola główna -sokół . Montaż - Terka . I ja jak Adaś Miauczyński

Słupsk 29.09.2020 K1 i K2
Elik dzisiaj na boksie pisała o Adminie na żywo i pytała co to za akcja w Dobrej. W Dobrej była wymiana nieczynnej gwarancyjnej kamery. A skąd ja o tym wiem? O Admina , który zanim pojawił się w Dobrej był najpierw w Słupsku.
Drodzy FF , dzisiaj po wymianie maili między Engie , a Prezesem Stowarzyszenia doszło do spotkania w sprawie montażu budki lęgowej dla sokołów w Słupsku na kominie K2 , Najpierw było spotkanie w biurach , ogólne założenia , następnie przejazd pod K2 w towarzystwie przemiłej P. Weroniki, z którą już wcześniej miałam przyjemność rozmawiać . Pod K2 Prezes nie traci czasu , wypytuje oczekującego nas kierownika technicznego o szczegóły dot. komina związane z montażem. Następnie umawianie się na następny przepływ informacji i umów. Tylko tyle i aż tyle
Każdy chyba czuję moją radość
Tymczasem na K1 , przy biurach sokoła nie było dlatego stoi prosto i nie przechyla się


Była też niespodzianka przygotowana przez Prezesa dla pracowników i dla mnie .
Na planie Pani dyrektor techniczna , której słowa to był miód na moje serce. Powiedziała , że zależy Im na jak najszybszym montażu budki


Dodam że prezentowana sokoliczka to młodsza siostra naszego Wrzaskuna 8VW , która od niedawna jest układana.

P.S. do poprzedniego wpisu
Prezesowi towarzyszył przemiły Daniel od elektryki i elektroniki. Znamy Go ze słynnej relacji Kunia dotyczącej montażu podglądu na Bielanach. Daniel również nie przyznaje się , że to On zapomniał z samochodu klucza 19, po który trzeba schodzić 120 m z komina i wspinać się z powrotem

Słupsk K1
Dzisiaj pojechałam pod komin z postanowieniem próby odszukania zastępczej sypialni sokołów.
Ostatnie wizyty ograniczały się do tego , że widziałam je krotko , odlatywały i nie wracały. Sprawdzanie drugiego komina nie miało już wtedy sensu , że względu na późne pory moich obserwacji , zachmurzenie , czasami deszcz. Choć dwukrotnie to mi się udało i na drugim kominie nie było sokoła po odlocie z pierwszego. Uzbrojona we wskazówki przekazane przez FF Tiga i Jur jadę . A jak było..... ?
Po drodze ul. Kołobrzeska , najdalsza do obserwacji , ale komin pięknie podświetlony zachodzącym słońcem.
I widzę sokoła .


No to silnik wyje , piesi i rowerzyści z drogi , żebym zdążyła dojechać do lepszego punktu obserwacyjnego przed ewentualnym odlotem. Dojeżdżam na właściwe miejsce , wciąż jest


I tak się gapię i gapię i w pewnym momencie dostrzegam rozciąganie nóżek , skrzydeł , następuje zmiana postawy . Bedzie odlot. Przygotowana czekam w kierunku , których budynków odleci.


Rzeczywiście był odlot i dość szybki powrót z upolowaną zdobyczą Konsumpcja odbyła się w miejscu gdzie kilkukrotnie już był spożywany posiłek. Fotki i tak słabe , a z każdą chwilą coraz gorsze ,bo zmierzcha.


Czekam dalej , naje się i poleci . Tylko zapomniałam dodać , że dzisiaj akurat wyjątkowo ciepło było. Postanowił więc chyba zostać na kominie . Po posiłku przeniósł się zwyczajnie na najwyższą galerię . Czekałam dotąd , aż cokolwiek było widać


Kolejność zdarzeń zachowana . The End

Dzisiejszą piękną, słoneczną jesienną pogodę wykorzystałam na spacer nad Martwą Wisłę. Po drodze jest gdańska elektrociepłownia, więc pozwoliłam sobie trochę pogapić się na jej kominy i niebo nad kominami. Po dość krótkim czasie zobaczyłam sokoła, który wyleciał z miejscówki z tyłu komina, następnie wrócił usiadłszy z tejże, niewidocznej dla mnie, strony komina. Myśląc, że już nic więcej nie zobaczę, poszłam dalej, ale nagle jakieś znajomo wyglądające ptaszysko zaczęło robić kółka w powietrzu. I okazał się nim dorosły sokół. Sporo było tych kółek i dało się nacieszyć oczy pięknym widokiem szybującego ptaka. Sokół latał coraz dalej i niżej, by zniknąć z pola widzenia. Pokazał się ponownie na krótko także kołując. Gdy byłam z drugiej strony zakładu, z daleka widać było sokoła, który usadowił się na jednym z budynków. Na drugim budynku przez chwilę przysiadł drugi osobnik, ale szybko odleciał. Postałam jeszcze trochę obserwując inne ptaki: mewy, wrony, gołębie. Nad taflą Wisły przefrunął nagle kormoran ze zdobyczą. Po jakimś czasie zrobił kółko nisko przelatując mi nad głową i usiadł na terenie stoczniowym z drugiej strony rzeki. Spacer i minisokolenie uważam za udane. Zaczynający się już chłodek i narastający głodek zmobilizowały mnie do powrotu do domu

Słupsk K1 i K2. 07-11.10.2020
Zakończę cykl weekendowych obserwacji . Moja 4 wizyta pod kominem od ostatniego postu.
Jak w ostatnim , sokół przebywał cały czas na K1 . Celowo piszę sokół , ponieważ nie mam pewności , czy przemieszczając się , aby obejrzeć komin z innej strony , ten się również nie przemieścił w tym czasie.
Wczoraj pierwszy przystanek na K1 i masz ci los : niedziela , godz. 17.


Zatem od razu pod K2. I tym razem sokół mnie nie zawiódł swoja obecnością ( tfu , tfu..)
Jest i siedzi. I siedzi , i siedzi i długo nic . Ja już też piknikuję i leniuchujemy razem. Zauważam w końcu , że ptaszyna zaczyna spoglądać w górę.


Sprawdzam i radocha , jest drugi . Przeszedł się kawałek po galerii i cisza, spokój. Nie zauważyłam żadnej interakcji między nimi . Czy to już taka ustabilizowana para ? Czy wręcz przeciwnie ?
Ciężka ta fota , ale chcialam złapaćoba sokoły w jednym kadrze . Góra -środek galerii i prawy dolny róg .
.

Długo nic się nie działo . W końcu sokół z galerii jakby przysiadł, jak w gnieździe . Tak to wyglądało z mojej perspektywy. A sokół z dołu do startu się przygotowywał. A mnie się pogłębiły oczodoły od lornetki.




Rzeczywiście , sokół siedzący poniżej odleciał . Wrócił dość szybko z łupem , przysiadając na poręczy galerii zajmując się posiłkiem . Wciąż żadnych relacji miedzy ptakami nie zaobserwowałam. Odleciał również drugi . Jego powrotu, jeśli był, już nie widziałam , bo i ciemno się zrobiło. Po skończonym posiłku , odleciał również ten pierwszy.



Oczywiście jakość fot marna , ale staram się opisać rzetelnie co widzę bez nadmiernych interpretacji

Słupsk 15.10.2020
Po kilku dniach bardzo paskudnej pogody , silne wiatry , deszcze i duże zachmurzenie , przypomniałam sobie , że trzeba zrobić może jakieś zakupy. Jadę więc i zaczynam sprawdzać budynki w okolicach komina z parkingów przy hipermarketach. Jeden , drugi, następny i już myślałam , że trafiłam


Chwilowo przestaje padać , więc komin i tak Trzeba zaliczyć . I okazuje się , że błędem była wcześniejsza strata czasu. Na K2 , sokół od razu . Kiedy zamieniam lornetkę na aparat , z komina powyżej odrywa się sokół. W ostatniej chwili łapię pierwszego , którego zauważyłam bo ten również odlatuje w tym samym kierunku.
Czekam ok. 0,5 h i nic . Znowu zaczyna padać. Godz. 14.45- 15.20


Wracam pod komin parę minut przed 18 . Na niebie szaleństwo. Od miasta lecą stada mew , wszelkie krukowate , najprawdopodobniej na podmiejskie wysypisko . A trasa przy kominie I są sokoły. Latają , wracają na komin i tak wielokrotnie. Rozproszyły dwukrotnie też dwa klucze lecące z północy. Taki ruch , że tym bardziej szans na jakąś w miarę przyzwoitą fotkę nie miałam.
Do domu wróciłam z jedną śmietaną od Mamy z lodówki

Słupsk 17.10.2020. Głównie K2
Lekkie przejaśnienie , warto spojrzeć na kominy.
Od razu pod dalszy K2 , bo tam ostatnio urzędowały. Komin obejrzałam z każdej strony i puściutko
Jadę pod K1 . A tam znowu ,, Kunie,, na kominie . Wracam i czekam pod K2. No i doczekałam się . Nadleciał , usiadł jak dla mnie w bardzo korzystnym miejscu i ...... to by było prawie wszystko . 1,5 godz. ( nie przesadzam) toalety. Czyścioszek się znalazł .


Tuż po przylocie i toaleta . Myślałam przez chwilę , że będzie akcja skierowana przeciwko dokuczającym srokom, z obecności których baaaardzo długo nic sobie nie robił. Nic z tego . Spokój i opanowanie . Lekka zmiana postawy wystarczyła






I na koniec , rozświetlony blaskiem zachodzącego słońca


I Terki filmik z wystawioną łapą, zrobiony trzęsącą się i zgrabiałą łapą

I moja próba wstawienia filmiku. Spokojnie , króciusieńki

Wracając do domu ze Szczecina zmieniłem trochę trasę powrotu i "zahaczyłem" o Płock i komin w Radziwiu. Ewalis pisała wcześniej na boksiku o tym miejscu. Komin wygląda okazale i tylko można zadać pytanie - dlaczego tam nie ma jeszcze skrzynki lub budki ? Dojazd tam jest marny i trochę kluczyłem po okolicznych uliczkach. Sokoła niestety nie widziałem, ale jak już wcześniej napisałem , komin ten ma potencjał. W linii prostej od kominów na terenie Petrochemii dzieli go ok 2 km.

Rozmawiałam w czwartek z Białym ,powiedział że dał mu znać kolega , który w Tomaszowie Mazowieckim widział dorosłego sokoła ze zdobyczą ,obiecałam ze pojadę sprawdzić. Kolejna sobota ,ja nie wyspana ,ale co tam ,razem z Mietkiem ruszamy o godz.07.00.
Kierunek Tomaszów Mazowiecki
Pogoda oczywiście dopisała jak zwykle lał całą drogę deszcz.
Kiedy dojechaliśmy na miejsce jeszcze padało ,a komina prawie nie było widać był cały okryty mgłą. Kiedy wysiadaliśmy z samochodu do górnej galerii doleciał sokół dorosły , a za nim pustułka i potem druga ,nie po to żeby się przywitać ,ale żeby go przegonić i udało się.
Sokół odleciał za komin i już go nie zobaczyliśmy ,za to pustułek chyba ze 20 sztuk
Po jakiejś godzinie stania w tej mgle ,zaczęło się przejaśniać , wyszło piękne słońce ,a niebo zrobiło się błękitne .
Jeszcze trochę postaliśmy pod kominem ,ale oprócz pustułek nic więcej się nie działo.
Ruszamy do drugiego komina ,kominy stoją dość blisko siebie, zaparkowałam tuż przy jeziorku ,latem super miejsce do obserwacji, ale z lunetą ,przez lornetkę za daleko
Nie trzeba było długo czekać ,prawie od razu pokazała się znajoma sylwetka ,sokół leciał jak pocisk ,zatoczył koło i wylądował na parasolce (kratownicy) komina,
Jakie było moje zdziwienie ,kiedy w lornetce zobaczyłam młodego osobnika ,a później że obrączkowany ,obrączki niebieska i żółta
Młody przespacerował się po kratownicy i przysiadł na trochę ,nie na długo ,bo chyba był głodny .
Były dwa polowania na gołębie ,raz ruszył na trzy gołębie ,później na pojedynczego ,oba polowania były nie udane ,jak dla mnie to gołębie były za nisko ,nie mogłam zrobić fotki ,bo przeszkadzały mi korony drzew .Skończyło się za pogonieniem gołębi i powrotem na komin .Tym razem młody przysiadł na drabince ,gdzie pięknie pokazał nogi ,Po odpoczynku było krótkie spięcie z pustułką ,tylko nie bardzo wiem ,czy chciał ją upolować ,czy się zabawić.
Ale co by to nie było to wyglądało widowiskowo.
Oba ptaki się rozproszyły i każdy poleciał w swoją stronę.Nasz młodziak krążył nad terenem zataczając co raz to większe koła i co raz wyżej i dalej od nas
.Po chwili zniknął gdzieś na horyzoncie ,a ja się zastanawiałam czy młody to w przelocie ,czy postanowił zająć komin.Tego się tylko dowiemy jak będziemy tam wracać ,a co z dorosłym ,którego popędziły pustułki, sporo nie wiadomych .
Ale co by nie było to wyjazd był super ,jak jest sokół ,to nie może być lepiej



Pustuka