EC Gdańsk

Dzisiaj na sokolenie wybraliśmy się pod wieczór, była już godzina 19 . Po całym dniu wariacji w domu ( mam malowanie mieszkania), musiałam się odstresować . A więc: poszliśmy w swoje ulubione miejsce, mąż odpalił aparat , głowy zadarliśmy do góry .... czekamy, czekamy hmmm :whistle: Staliśmy tak ponad pół godziny - nic ! Zaczęliśmy się więc rozglądać i szukać naszych małych znajomych , kopciuszka i trznadla. Nie zawiedli nas . Najpierw pokazał się trznadel ( był widoczny króciutko) a po chwili nadleciał kopciuszek i chyba tez pani kopciuszkowa Tak kręcili się na tych drutach , jak żywe sreberka . Mąż cyknął im zdjęcia , a ja , oczywiście głowa zadarta do góry i z nadzieją w oczach, wpatrywałam się w komin . Komin stał , ani drgnął , a sokołów jak nie widać , tak nie widać . Po godzinie stania , a zrobiło się nawet zimnawo ( wyszliśmy na krótkie rękawki) postanowiliśmy wrócić do domu.
Po drodze przechodząc przez mostek, płynącej opodal małej rzeczki, zwącej się Strzyża , spotkaliśmy kaczą rodzinkę .
I tyle było z naszego sokolenia , szkoda , że nie widzieliśmy nawet jego cienia

EC Gdańsk

Minęło trochę czasu od wylotu młodych, sokoły też zniknęły na jakiś czas z pola widzenia, zrobiło sie smutno. Codziennie spoglądałam w stronę komina, raz dłużej , raz krócej i nic nie udało mi się zaobserwowac. Dopiero w czwartek wracając ze spaceru z mężem -a pogoda była piękna - zatrzymaliśmy się trochę dłużej na moście przy głównej ulicy i wpatrywaliśmy się w komin. Staliśmy tak oparci o barierki, gdy nagle nie wiadomo skąd pojawiła się para naszych sokołów. Obleciała komin i wznosząc się ku górze , robiąc wokół siebie kółka oddaliła się za kanał Martwej Wisły . Zaopatrzona tylko w komórkę robiłam zdjęcia ale jakośc ...hmmm po prostu byle jaka.

Dzisiaj już wiedzieliśmy, że pójdziemy razem pod kominy przyfilowac sokoły. Wczoraj widzieliśmy je po godz. 18, a więc i dziś o tej porze się tam wybraliśmy. Co prawda niebo nie było już takie czyste , szare chmury były wszędzie ale nie zważając na to staliśmy z nadzieja , że przylecą. Chwilkę postaliśmy, gdy samiec się pojawił , obleciał komin i usiadł przy gnieździe na barierce. Siedział tak z półgodziny po czym odleciał gdzieś hen daleko.
Przyleciał po 15 minutach i siadł w gnieździe , a zraz za nim przyleciała samica i siadła na poręczy. W ukłonach trwali przez chwilkę. Samica odleciała pierwsza, okrążyła komin i siadła wysoko na kątowniku tuż nad gniazdem i tam już pozostała. Samiec natomiast jeszcze trochę został w gnieździe by po chwili odleciec w niewiadome mi miejsce
Na tym zakończyliśmy dzsiejsze sokolenie , robiło się już szarawo i zdjęcia już nie tak wychodziły .
Odchodząc widzieliśmy , że samica jeszcze siedziała dalej w tym samym miejscu ... może tam zanocuje ? a może nie ?

c.d.





Wiązania

c.d.







Oczywiście jeszcze do nas na chwilkę przyleciał się przywitac kopciuszek i gołąbek grzywacz

EC Gdańsk

Dzisiaj od rana słoneczko świeciło, na termometrze 15 stopni , wiosna zapukała do okien , aż chciało się wyjść na spacer. Po obiedzie postanowiłam więc poszukać naszych sokołów , przecież to już czas na wiązania i zaloty.
Razem z mężem wybraliśmy się w wiadome miejsce skąd najlepiej widać ich gniazdo. Staliśmy około pół godziny , podziwiając przelatujące koło komina ptaki , w tym najwięcej mew, gdy nagle nie wiadomo skąd zobaczyliśmy wysoko w górze szybującego sokoła (zbliżał się i oddalał od komina ). W pewnym momencie dwie mewy zbliżyły się zbyt blisko i wtedy , no właśnie...... akcja ! :evil: . wszystko tak błyskawicznie się odbyło, że aparatem nie zdążyliśmy za dużo złapać, posypały się pióra . Oczywiście jak zwykle ja się drę łap, łap tu jest , teraz tam ...... haha wariactwo istne
Po 15 minutach , takich lotów okazało się , że to nie był jeden sokół tylko para , która zgodnie broniła swojego rewiru. Pokręcili się jeszcze trochę koło komina, po czym jeden z nich przysiadł na dolnym wsporniku ( po wielkości myślę , że to samiec) a drugi po chwili na samej koronie komina ( to samica ).
Dodam jeszcze ,że w słońcu to te nasze sokoły wyglądają prawie jak białe mewy, tak ładnie podświetlone były
Jak odchodziliśmy to jeszcze siedziały na swoich miejscówkach.
Pomachałam im na do widzenia i w tył zwrot ...kierunek dom








Tu po ataku