Sokół wędrowny

Informacje na temat sokoła wędrownego...

Informacje na temat sokoła wędrownego...

O sokole

Administrator

Sokół wędrowny na początku XX wieku był gatunkiem rozpowszechnionym w całym kraju, aczkolwiek niezbyt licznym. Najliczniej występował na Warmii i Mazurach. Przedwojenne polskie piśmiennictwo na temat jego występowania jest jednak ubogie, również po II wojnie światowej dane na temat tego gatunku są bardzo skąpe. 

Czytaj więcej...

Opis gatunku

Administrator

Sokół wędrowny (Falco peregrinus)

 Pochodzenie

Nie można dokładnie określić pochodzenia sokoła wędrownego ani czasu, w którym pojawił się przodek, od którego pochodzi rodzina sokołów. Najstarsze znaleziska kopalne ptaków należących do sokołowatych pochodzą z końca trzeciorzędu. Paleoornitolodzy twierdzą, że wszystkie rodziny ptaków poza wróblowatymi istniały już przed końcem oligocenu . Obecnie do najstarszych szczątków należą skamieniałości znalezione w Ameryce Północnej pochodzące z okresu miocenu . Ślady Falconidae odnalezione w Nowej Zelandii i na Antylach świadczą o tym, że ptaki w tych rejonach pojawiły się później, a ich skamieniałości pochodzą z plejstocenu i początków czwartorzędu. Rozmieszczenie geograficzne znalezisk dowodzi, że sokoły były i są ptakami kosmopolitycznymi.

Czytaj więcej...

Stan populacji

Administrator

Populacja sokoła wędrownego w Polsce przed jej załamaniem

Do lat czterdziestych XX w. sokół wędrowny gniazdował we wszystkich regionach kraju, choć w coraz mniejszej liczbie. Przykładowo w roku 1935, w granicach olsztyńskiego znanych było ok. 100 gniazd, a nieco mniej licznie ptak ten występował na Pomorzu, Ziemi Lubuskiej, Wielkopolsce oraz na Śląsku, gdzie w pierwszym ćwierćwieczu stwierdzono jeszcze lęgi w 17 powiatach (Tomiałojć 1990, Bednorz et al. 2000).

Czytaj więcej...

Hodowla sokoła wędrownego

Administrator

Niegdyś sokół wędrowny gnieździł się dość licznie niemal na całym świecie, zajmując rozliczne środowiska. Na początku lat 50-tych nastąpił katastrofalny spadek liczebności tego gatunku, kiedy to do użytku w rolnictwie wprowadzono nowe środki ochrony roślin, głównie DDT oraz inne pestycydy. Obok zmian siedliskowych, wybierania jaj i młodych oraz prowadzenia odstrzału redukcyjnego, głównym powodem spadku liczebności gatunku było destrukcyjne działanie biocydów z grupy chlorowanych węglowodorów krążących z obiegiem materii w ekosystemach i kumulujących się w łańcuchach pokarmowych układów biocenotycznych. Końcowymi ogniwami takich łańcuchów są niektóre gatunki ptaków drapieżnych - w tym także sokół wędrowny - w organizmach, których dochodziło do nadmiernego gromadzenia się toksycznych substancji, co w następstwie powodowało poważne zakłócenia w procesie rozrodu. Objawiało się to zmianami zachowań behawioralnych, a także znacznym osłabieniem procesu odkładania się wapnia w skorupkach jaj, które pękały pod ciężarem wysiadujących je ptaków. W efekcie okazało się, że w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku znaczna część światowej populacji sokoła wędrownego uległa silnemu przerzedzeniu, a w wielu miejscach nawet zupełnemu zanikowi (np. w Polsce).

Czytaj więcej...