W celu umożliwienia późniejszego monitoringu rozwijającej się populacji, wszystkie reintrodukowane sokoły wędrowne są indywidualnie znakowane dwoma rodzajami obrączek.
W wieku około 10 dni zakłada się ptakom niezdejmowalne obrączki obserwacyjne z dużymi literami i cyframi, które w późniejszym okresie można odczytać przez odpowiedni sprzęt optyczny. Ponadto na drugą nogę zakłada się, w momencie wsiedlania ptaków w środowisko naturalne, obrączki ornitologiczne. W zależności od miejsca, gdzie są wsiedlane, mają one różny kolor. I tak, wsiedlane na terenach leśnych – mają kolor zielony, na terenach górskich – kolor czerwony, natomiast na terenach miejskich – kolor żółty. Jest to zgodne z programem restytucji sokoła wędrownego prowadzonego na terenie Niemiec i umożliwia stwierdzenie już poprzez obserwację zwykła lornetką, z jakich terenów dany ptak pochodzi. Od roku 2003 wprowadziliśmy do użytku obrączki obserwacyjne koloru niebieskiego, które są zakładane sokołom urodzonym na wolności obok obrączek ornitologicznych. Obrączki te odróźniają ptaki od osobników reintrodukowanych, a jednocześnie można je dodatkowo identyfikować poprzez odpowiedni sprzęt optyczny. Zabiegi te mają przede wszystkim na celu umożliwienie oceny prowadzonych prac nad ratowaniem tego gatunku.
Obrączki stosowane w innych krajach europejskich znajdziesz tutaj.
Jeśli gdziekolwiek zobaczysz sokoła wędrownego, z obrączkami czy bez, bardzo prosimy o poinformowaie nas o tym. Zbieramy wszelkie informacje na temat obserwacji tego gatunku. Dane te pozwolą na skierowanie naszych dalszych prac w odpowiednim kierunku.
