Od 1990 roku prowadzone są w Polsce prace nad restytucją sokoła wędrownego. Do chwili obecnej wypuszczono łącznie około 300 młodych sokołów wyhodowanych w pięciu ośrodkach współpracujących ze sobą pod patronatem RADY PROGRAMU RESTYTUCJI SOKOŁA WĘDROWNEGO (FALCO PEREGRINUS PEREGRINUS) W POLSCE.
Po kilkunastu latach działalności nadchodzi konieczność oceny prowadzonych prac. W tej pracy rezultatem są dziko żyjące sokoły wędrowne i stwierdzone miejsca ich gniazdowania. W tym celu Rada Programu, głównie poprzez nasze stowarzyszenie, podejmuje działania zmierzające do zebrania wszelkich danych na temat tego gatunku z terenu całego kraju. Ponadto w celu kontroli rozwijającej się populacji powstałej w wyniku reintrodukcji, istnieje konieczność obrączkowania młodych sokołów wyklutych w naturze odpowiednią kombinacją kolorystyczną obrączek ornitologicznych, zgodną z systemem prowadzonym w innych krajach współpracujących w tym temacie. Umożliwia ona ewentualną identyfikację nowo powstałych gniazd w drugim i kolejnych pokoleniach w naturze na podstawie jedynie obserwacji z pewnej odległości. Aby zebrane dane były kompletne, Rada Programu i Stowarzyszenie zwraca się z prośbą do wszystkich ornitologów i przyjaciół ptaków o udostępnienie wszelkich danych z obserwacji sokołów wędrownych czy miejsc ich lęgu. Zbieramy wszelkie informacje z lat 1960 do 1990, tj. z okresu załamania populacji, ale przede wszystkim po roku 1990, tj. od momentu rozpoczęcia przez nas programu restytucji. Szczególnie chcemy zlokalizować wszystkie nowe stanowiska sokoła wędrownego oraz stwarzać warunki gniazdowania dla poszczególnych par terytorialnych.
Prosimy o wszelkie informacje drogą pocztową (np. publikacje, wykazy obserwacji itp.) czy
Za wszelką pomoc Stowarzyszenie w imieniu Rady Programu składa z góry serdeczne podziękowania oraz liczy na owocną współpracę nad ratowaniem tego pięknego gatunku.
Wszelkie informacje prosimy przesyłać na adres stowarzyszenia.